Taxomizer

Het doel van de Taxomizer is om een optimale verdeling te vinden tussen de aangifte van de aangever en die van de gekoppelde partner, zodat er zo min mogelijk belasting wordt betaald. Dit kan door te schuiven met belasting- en aftrekposten.

Beschrijving

De Taxomizer berekent in de meeste gevallen de optimale verdeling tussen de fiscale partners in de IB-aangifte. Met behulp van een analytisch zuivere methode, in plaats van een simulatie- of benaderingsmethode, wordt de optimale verdeling berekend. Als Profit via de Taxomizer een gunstiger verdeling berekent, wordt deze optimale verdeling automatisch in de aangifte uitgevoerd. De Taxomizer voert de optimalisatie over alledrie de boxen tegelijk uit.

Het is niet mogelijk om de Taxomizer te gebruiken als één van beide partners is overleden (bij gebruik van een F-biljet). Je kunt de optimalisatie alleen opstarten als aan de aangever een fiscale partner is gekoppeld.

Variabelen voor berekening

De verschillende variabelen zijn:

• 'X': BOX 1 (inkomen uit werk en woning): de te verdelen bijtellingen en aftrekposten.
  De belasting in BOX 1 wordt berekend door het belastbare bedrag met een percentage te vermenigvuldigen. Dit percentage is afhankelijk van de hoogte van het belastbare bedrag en de leeftijd. De hoogte van het belastingpercentage kent 4 waarden (schijven) en kan voor de fiscale partners afwijken als hun leeftijd verschillend is (jonger dan de aow-leeftijd en ouder dan de aow-leeftijd).
• 'Y': BOX 2 (inkomen uit aanmerkelijk belang): de verdeling van het belastbare bedrag.
  De belasting in BOX 2 wordt berekend door het belastbare bedrag met een vast percentage te vermenigvuldigen.
• 'Z': BOX 3 (inkomen uit sparen en beleggen): de verdeling van het niet vrijgestelde inkomen.
  De belasting in BOX 3 wordt berekend door het belastbare bedrag met een vast percentage te vermenigvuldigen.

De betalen belasting van de aangever en de partner is nu weer te geven als de volgende formule: belasting = B(x,y,z).

Bij de berekeningen wordt rekening gehouden met:

• Verschillende schijven in BOX 1
• Doorschuiven aftrek van BOX 1 naar BOX 3
• Doorschuiven aftrek van BOX 3 naar BOX 2
• Zvw
• Ouderen toeslag (BOX3)
• Ouderenkorting
• Aanslaggrens

Heffingskortingen door vrijgesteld vermogen

In BOX 3 zijn naast het standaard vrijgesteld vermogen 3 gelimiteerde vrijstellingen mogelijk:

• Maatschappelijke beleggingen
• Beleggingen in durfkapitaal
• Culturele beleggingen

Deze vrijgestelde vermogens worden niet meegenomen bij de verdeling via variabele Z. Deze vrijstellingen geven, bij de partner waar ze vrijgesteld zijn, recht op een heffingskorting die wordt bepaald door een percentage * vrijgesteld vermogen.

De vrijgestelde bedragen kunnen, in de volgende situaties, geheel door de partners worden overgedragen:

• als één van de drie vrijgestelde vermogens NIET wordt overgedragen, en
• voor het niet overgedragen bedrag (beide partners houden bv. hun vrijstelling maatschappelijke beleggingen) geldt dat het totaal (van beide partners bij elkaar opgeteld) van dit vermogen kleiner is dan het recht op vrijstelling.

Er ontstaat nu een extra optimalisatie.

Optimalisatie in Profit

Optimalisatie in Profit starten:

1. Open Fiscaal InSite.
2. Klik op: Fiscaal.
3. Ga naar: IB.
4. Selecteer een cliënt.
5. Open de aangifte IB.
6. Klik op: Verdeling.
7. Klik op: Taxomizer rechtsbovenin de aangifte. Je kunt het optimaliseren ook starten via de Sneltoets [Alt+M].

   Na het uitvoeren van de optimalisatie zijn er twee uitkomsten mogelijk:

   • De berekende verdeling is gunstiger dan de door jou ingevoerde verdeling. Je krijgt nu de volgende melding:

     'De Taxomizer heeft een gunstiger verdeling gevonden. Het saldo IB/PVV van de fiscale partners is nu: X euro. De gunstigere verdeling zal worden ingevoerd.'

   • De berekende verdeling is gelijk aan de door jou ingevoerde verdeling. Je krijgt nu de volgende melding:

     'De Taxomizer heeft geen verdeling gevonden die gunstiger is. Het saldo IB/PVV van de fiscale partners blijft: X euro. De verdeling blijft zoals deze was.'

Hoe werkt de Taxomizer?

Om tot de optimale verdeling te komen, worden in de Taxomizer automatisch de volgende stappen doorlopen:

1. De gegevens van de oorspronkelijke aangiften van beide fiscale partners worden bewaard. Daarna wordt bekeken welk belastingvoordeel te verkrijgen is, met een bepaalde doorgerekende verdeling. Dit gebeurt door mogelijke verdelingen tussen de fiscale partners vast te leggen. Er wordt vastgesteld wie van de beide partners het meest verdient in BOX 1. Deze partner wordt de kostwinner genoemd. Dit gegeven wordt gebruikt bij het vastleggen van de default-verdelingen.
2. In deze stap probeert de Taxomizer de hoge ouderenkorting te halen. Omdat de hoogte van de ouderenkorting afhankelijk is van het verzamelinkomen, is een rechtstreekse berekening hiervan niet mogelijk. In plaats daarvan wordt geprobeerd de hoge ouderenkorting te halen door de inkomens in BOX 2 en BOX 3 zo te schuiven, dat het verzamelinkomen lager wordt. Als dit is gelukt, wordt deze als basisverdeling aan de verdelingen toegevoegd.
3. Nu worden drie standaardverdelingen vastgelegd:
   • het plaatsen van alle aftrekposten (bestaande uit PG en ingehouden dividendbelasting BOX 2 en BOX 3) bij de kostwinner én het plaatsen van alle berekende belasting in BOX 2 en BOX 3 bij de niet-kostwinner.
   • het plaatsen van alle verdeelposten bij de kostwinner.
   • het plaatsen van alle verdeelposten bij de niet-kostwinner.
4. In deze stap controleert de Taxomizer of er iets geschoven kan worden, zodat de aanslaggrens gehaald kan worden.
5. Tenslotte worden alle verdelingen doorgerekend, waarbij de basisaangifte steeds als uitgangspunt wordt genomen. Hierbij geldt dat:
   • De Taxomizer nooit een belastingnadeel t.o.v. de oorspronkelijke aangifte zal doorvoeren.
   • Als de Taxomizer een belastingvoordeel vindt, altijd de vraag volgt of deze in de aangifte doorgevoerd moet worden.

Situaties waarin de verdeling niet optimaal is

In de volgende situaties berekent de Taxomizer de verdeling niet optimaal:

Cliënten 65+

• De aanslaggrens
• In combinatie met F- en M-biljetten

Cliënten onder 65:

• Aanslaggrens, bepaalde unieke gevallen. Deze moeten altijd gemeld worden omdat deze unieke gevallen meestal goed op te lossen zijn.

Verzilveringsregeling

• Deze situatie kan in het algemeen niet goed berekend worden.